Hatay Bosch Servisi

okuduğum ilk ihsan oktay anar kitabı. ve asla son olmayacak. kapak rengi ve arka kapak yazısıyla zaten etkileyen kitabın büyülü havasına kapılmam hiç zor olmadı. muhteşem sonuyla okuduktan sonra hakkaten sonsuza kadar susma hissi uyandırıyor, suskunlar. nitekim kelimeler duygularınızı ve kitabın güzelliği anlatmaya yetmeyeceğinden uzunca bir süre de konuşmak mümkün olmuyor. "ne var ki her şeyi bilmek için, belki de hiçbir şey bilmemek gerektiğinden, ademoğullarından bazıları bildikleri her şeyi unutmaya hayatlarını adadı. çünkü onlara göre, ancak hiçbir şey bilmeyen bir masum gördüğü anda o'nu tanıyabilirdi" Hatay Bosch Servisi belki de suskunlar'ın en sevilen sözü budur. uzun ihsan efendi, bünyamin'e "dünyadan ve binbir türlü halinden korkma" demişti. mevlevi dervişler ise, ibrahim dede efendiye baktıklarında, "allahın bir kulu bu kadar mutlu ve huzurluysa, dünyada korkulacak bir şey de yoktur" diye düşünmüşlerdi. ben de suskunlar'ı her okuyuşumda, dünyaya ve hallerine duyduğum korkulardan arındığımı hissediyorum. of nasıl okuyasım var şimdi. bendeki kopyasını sevgilime verdim. okumadı da götoş. sevgiliye öyle şeyler denir mi yaa? of neyse...