Baymak Çayyolu Servisi

(okumaya başlamadan önce bir not: bu konuda ikinci bir entry'm bulunmamaktadır; sonraki ifadeler için lütfen edit kısmına bakınız.) ihsan oktay anar'ın -evet ağır konuşacağım ve zaman ötesine de son derece hazırım- gerçekten çok iyi hazırlanarak başladığı fakat bu bilgi bolluğunu bir türlü yönetemeyip, ne yazacağını ve nereye bağlayacağını bilmeden klavyeyi çalakalem tuşladığı kitaptır. anar'ın samimi bir hayranı olarak, hayal kırıklığımın ve kendisine olan kızgınlığımın haddi hesabı yok. o derece. Baymak Çayyolu Servisi önce iyi taraflarını söyleyelim; efendim her şeyden önce kitabın "rengi" beni gerçekten büyüledi. şöyle ki eflatun, maneviyatın ve manevi aşkın rengidir. bu bilginin kaynağını gösteremeyeceğim zira kulaktan dolma ve gözden görme bir bilgi sadece ama öyledir. renk seçimi on numara. ikincisi, yukarıda da belirttiğim gibi, yazarımız gerçekten çok iyi ders çalışmış. ihsan oktay anar engin kültür bilgisini zaten tüm eserlerinde kullanır, kendisini sevmemizin sebebi de budur. nasıl ki kitab'ül hiyel'de mühendisliğe ve amat'ta denizciliğe yönelik çok ciddi bir çalışma varsa, bu eserinde de klasik türk müziğine öyle bir çalışma var. takdir ettik tüm kalbimizle. istanbul profili yine çok güzel, karakterler yine çok ince düşünülmüş. hikayede yine "ihsan oktay anarsal" karakter çok belirgin, "dini metafizik" çok iyi kullanılmış.