22 Mart 2012 Perşembe
Çayyolu Demirdöküm Servisi
linkin park ve limp bizkit'i andiran grup. tarz olarak elektro gitar'in arkasina turntable koyarak turkiye'de daha once denenmemis, denenmisse de tutmamis bir olay deneyip kisa sureye ragmen iyi bir basari yakaladiklarini soylemek mumkun. bunun disinda albumde goksel, vega ve koray candemir gibi isimlerle calisilmis olmasi albumu en azindan dinlemeye deger kilan unsurlar. ha burda dinlemeye degmez demiyorum, ama dinlemiceksen de bu isimler icin al dinle diyorum.
cikis parcalari olan bir kadin cizeceksin* hos bir parca olmasina ragmen kanimca sadece "cikis parcasi kendimize ait olsun." mantigi ile secilmistir. bunun yaninda iz birakanlar unutulmaz ya da kal yanimda cok daha basarili cikis parcalari olabilicekken (vega ve koray candemir'in katkilari ile), elemanlar kendilerini gostermek amaci ile bu sarkilari ilerleyen zamana birakmislardir. ha belki de guzel yapmislardir, kendilerini gostermislerdir..
Çayyolu Demirdöküm Servisi
bunun disinda evet, albumde bir iz birakanlar unutulmaz gercegi var (bkz: iz birakanlar unutulmaz/@polifonik osuruk). gecisleri, vokalleri vesairesi ile albumun kanimca en kaliteli sarkisi olmaya aday. diger sarkilar da tarzi seven insanlar tarafindan dinlenebilecek kalitede olup turkiye'de bir ilki deneyerek risk alan bu arkadaslari tebrik etmek gerektiginin birer gostergesidir.
zaman icinde daha iyi olmalari, istedikleri yere gelmeleri ve basarilarinin devami dilekleri ile...
not : bir kadin cizeceksin'in introsunun hafif bir derdim var'i andirmasi gozumden kacmis degil. dikkatinizi cekerim arak demiyorum, $ukela diyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder