Avcilar Arçelik Servisi

bursa'da ki şubesinde iki arkadaşımız oturmuş demleniyorlardı. telefonlaştık geliyoruz dedik, gittik. yuvarlak sikko bir masada oturmuşlardı. biz üç kişiydik, ince bi hesapla totalde beş kişi olduğumuz sonucuna ulaştık. yanımızda çanta bilmemnede var olduğundan ortamı şöyle bir kesip hemen yandaki boş sikko yuvarlak masayıda çekip birleştirmek üzere hamle yaptık. tam o anda muhteşem bir hanım garsonun yanımıza iliştiğini gördüm. bakıp anlayacak kapasiteye sahip olduğunu sanıyordum ama o genede bize ne yapmaya çalıştığımızı sordu, söyledik. bize verdiği cevap ilginçti; eliyle iki arkadaşın oturduğu masayı gösterip "bence siz bu masaya sığarsınız" dedi. allah allah. ben şakalaşıyor muyuz acaba diye düşünürken, bir abimiz Avcilar Arçelik Servisi "ona biz karar verelim istersen?" dedi, cevap gene "yok ona ben karar versem daha iyi olur" oldu. bu sefer ben "yani şimdi her yer dolu olsa bir bu masa boş olsa bizde ona oturmaya çalışsak dediğin anlamlı olabilir belki ama masaların yarısı zaten boş" dedim, hanım kızımız "yok siz bu masaya otursanız daha iyi olacak" dedi. ben "kalkalım mı arkadaşlar?" dedim, "iyi olur" dediler kalktık. hanım kızımızın bu davranışına anlam veremeden mekanın işletmecisine durumu nazik bir dille izah ederek çıktık. dışarıda ise yaptığımızın yanlış olduğunu idrak etmemiz uzun sürmedi. masaları birleştirmemize sıkı garson müdaafası yapan hanım kızımıza karşı yapılabilecek başka şeyler vardı, bilememiştik. örneğin tamam biz masaları birleştirmekten vazgeçtik, hatta bu ikisini tanımıyoruz, biz üçümüz yan masaya oturmaya karar verdik diyerek o masaya oturulabilinirdi. hatta daha ileri gidilerek "ulan biz birbirimizi bile tanımıyoruz, kim bunlar" denerek mekandaki boş masalara teker teker oturmak suretiyle sipariş verebilirdik. acemiliğimize denk geldi çıktık. leman kültür falan bunlar iyi kötü alter ortamlar, ordan birisi bu satırları okuyorsa kendisinede şunu diyeyim, o garson hanım kızımızın o işi yapmak istemediği çok belli. salın gitsin.